Een man leeft twintig jaar lang in armoede om 600.000 euro te sparen en met pensioen te kunnen gaan, en nu klaagt hij: “Het heeft allemaal geen zin.”

armoede

Hij sliep in zijn bedrijf en leefde voornamelijk van kopjes rijst.

In een wereld die zo gekenmerkt wordt door voortdurend stijgende prijzen, is advies om niet te veel uit te geven altijd welkom, maar er is misschien geen betere hulp dan het luisteren naar echte verhalen van mensen die met kleine acties onvoorstelbare bedragen hebben weten te sparen. Nu komt er uit Japan een verhaal dat velen kan inspireren.

Enkele dagen geleden vertelde de South China Morning Post het verhaal van een Japanner die twintig jaar en tien maanden lang hard heeft gewerkt en in basisomstandigheden heeft geleefd, ondenkbaar voor velen, met maar één doel voor ogen, dat hij nu heeft kunnen verwezenlijken: zich aansluiten bij de FIRE-beweging, een trend waarbij mensen niet stoppen met werken vanwege hun pensioenleeftijd, maar om een bedrag te sparen waarmee ze zonder te werken kunnen leven.

Hij was er namelijk door geobsedeerd om 100 miljoen yen, oftewel ongeveer 600.000 euro, op zijn bankrekening te hebben staan. De identiteit van de man in kwestie is onbekend, maar wel is bekend dat hij op 45-jarige leeftijd en na een vaste, zeer veeleisende baan met veel overuren en nachtdiensten tot na middernacht, zijn doel heeft bereikt. Trots vertelde hij dit zelf op zijn sociale media.

Zich voeden met rijst

Hij was ervan overtuigd dat hij alleen door hard te werken een gelukkig leven kon opbouwen, wat in zijn geval werd beloond met een jaarsalaris van ongeveer vijf miljoen yen (ongeveer 30.000 euro). Zozeer zelfs dat hij zichzelf, volgens de Aziatische krant, ‘de man die uiteindelijk zijn baan zal opzeggen’ noemde. Om wat extra geld te verdienen schreef hij een boek over hoe je kunt besparen.

Ook buiten zijn werk moest hij hard werken: hij at lange tijd eenvoudige en goedkope maaltijden. Zijn dieet bestond uit veel kopjes rijst gedrenkt in koud water, een stuk goedkoop fruit (zoals zure pruimen) en af en toe wat gezouten groenten of een koekje, maar er waren ook nachten dat hij het moest doen met een blikje energiedrank, dat hij gratis kreeg via aanbiedingen en loyaliteitspunten.

Er waren nog extremere gerechten, zoals groenten gekookt op de voorruit van de auto van een collega die ze op de een of andere manier had klaargemaakt toen de magnetron kapot was gegaan in de woning waar hij woonde, die niet zijn eigen huis was. Hij sliep namelijk in de accommodatie die het bedrijf voor zijn werknemers ter beschikking stelde, in zijn geval een bescheiden slaapkamer waarvoor hij 30.000 yen (ongeveer 180 euro) betaalde. Zelf zei hij dat er niet zoveel verschil moest zijn tussen dat uitbuitende werk en een gevangenisstraf van twintig jaar.

Uit zijn dagelijks leven is ook gebleken dat hij nooit airconditioning of verwarming gebruikte: in de zomer verkoelde hij zich met een nat T-shirt en in de winter warmde hij zich op door squats te doen. Nu heeft zijn leven een wending genomen: hij kan tot wel vier gekookte eieren als ontbijt eten, hoewel de waardevermindering van de yen in de afgelopen maanden hem meer kosten heeft opgeleverd dan verwacht.

“Als de yen blijft dalen, zal ik nooit financiële vrijheid bereiken. Waar heb ik deze 21 jaar voor gewerkt? Het is allemaal zinloos, het is heel tragisch”, schreef hij zelf op sociale media. Zijn verhaal heeft in ieder geval veel opschudding veroorzaakt en velen hebben zich afgevraagd of hij niet “ziek is geworden door zoveel jaren zo slecht te eten” en hebben medelijden met zijn ellendige leven.