Wetenschappers van de Autonome Universiteit van Barcelona tonen aan dat theezakjes nanoplastics afgeven die we uiteindelijk binnenkrijgen
Zelfs onschuldige kopjes thee ontsnappen niet aan de plaag van plastic. Wanneer ze worden verwarmd met water, geven theezakjes en andere kruidentheeën ook minuscule deeltjes van dit materiaal af die in de bloedbaan terecht kunnen komen en op lange termijn gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken, die echter nog niet bij mensen zijn vastgesteld.
De consumptie van thee ligt ver achter op die van koffie, maar er worden jaarlijks toch heel wat kopjes gedronken. Volgens Vereniging voor Thee en Kruidenthee worden er in ons land 91 miljoen kruidentheeën per jaar gedronken, wat neerkomt op gemiddeld 8,6 kopjes per persoon. Een studie van de Mutagenese Groep van de Afdeling Genetica en Microbiologie van de Autonome Universiteit van Barcelona heeft met succes microplastics en nanoplastics afkomstig van verschillende soorten in de handel verkrijgbare theezakjes geïsoleerd en gekarakteriseerd.
“We hebben ontdekt dat de zakjes bij het trekken nanoplastics afgeven”, onthult Ricard Marcos, een van de auteurs van dit artikel gepubliceerd in het tijdschrift Chemosphere en onderzoeker aan de Autonome Universiteit van Barcelona, die benadrukt dat dit een manier is waarop deze onzichtbare verontreinigende stoffen in het lichaam terechtkomen. En dit gebeurde bij alle onderzochte zakjes.
“We zijn volledig in het plasticocene tijdperk beland”, zeggen de onderzoekers.
“We hebben drie verschillende soorten theezakjes (twee online gekocht en één uit de supermarkt) onderzocht, gemaakt van verschillende materialen – nylon-6 (NY6), polypropyleen (PP) en cellulose – en ze gaven allemaal in dezelfde verhouding microplastics af”, zegt hij.
Miljoenen microdeeltjes in elk zakje
Volgens de onderzoeker is er slechts een beetje heet water nodig om deze theeën tot wel 1 miljard kleine plasticdeeltjes af te geven. Concreet gaven de polypropyleen zakjes 1,2 miljard deeltjes per milliliter af, terwijl die van cellulose en NY6 respectievelijk 135 miljoen en 8,18 miljoen deeltjes per milliliter uitstootten.
Deze bevinding, die deel uitmaakt van een uitgebreider onderzoek, bevestigt eens te meer dat “we volledig in het plasticocene tijdperk zijn beland”, aldus de onderzoekers. “Elke vooruitgang heeft altijd een schaduwkant, en dat is in dit geval plastic”, zegt Marcos, die concludeert dat de enige manier om plastic nu te bestrijden, is door het gebruik ervan te verminderen. “Zelfs alternatieven zoals bioplastics hebben hun gevolgen”, onthult de onderzoeker. Deze niet uit aardolie vervaardigde kunststoffen worden namelijk sneller afgebroken en worden direct omgezet in nanoplastics.
Ze dringen door tot in de celkern
De groep onderzoekers kleurde de plasticdeeltjes en stelde ze voor het eerst bloot aan verschillende soorten menselijke darmcellen om hun interactie en mogelijke opname in de cellen te beoordelen. Nieuwe experimenten met biologische interactie toonden aan dat de slijmproducerende darmcellen de grootste opname van microplastics en nanoplastics vertoonden, waarbij de deeltjes zelfs in de celkern terechtkwamen waar het genetisch materiaal zich bevindt.
“Nanoplastics veroorzaken oxidatieve stress in cellen, wat directe schade aan het DNA veroorzaakt”, benadrukt de onderzoeker. Dit betekent dus dat plastics de ontwikkeling van kanker in de aangetaste cellen bevorderen.
Het is echter niet bekend in hoeverre dit van invloed is op mensen. “We hebben een effect en oorzaak op verschillende niveaus vastgesteld, maar we hebben geen studies die blootstelling in verband brengen met een duidelijk effect”, benadrukt hij. Een van de grote problemen is namelijk dat er geen gestandaardiseerd systeem bestaat om de hoeveelheid plastic in het lichaam te meten.
“Aangezien het gebruik van plastic in voedselverpakkingen blijft toenemen, is het van cruciaal belang om de verontreiniging door micro- en nanoplastics aan te pakken om de voedselveiligheid te waarborgen en de volksgezondheid te beschermen”, voegen de onderzoekers toe. Ricard Marcos beveelt in dit verband aan om de consumptiegewoonten van thee te veranderen. “Er zijn alternatieven, zoals het direct zetten van theeblaadjes zonder theezakjes”, benadrukt hij.
