Werkgelegenheid is een probleem in alle landen, maar in elk land om andere redenen. In sommige landen is er een tekort aan banen om aan de vraag te voldoen, terwijl in andere landen bedrijven moeite hebben om personeel te vinden, zoals in Australië, waar overal kansen zijn, maar waar in sommige sectoren bepaalde functies niet kunnen worden vervuld. In het medium News wordt een concreet verhaal verteld om dit onderwerp aan de orde te stellen.
Ze beschrijven de situatie van Clayton Wright, een slager van de vierde generatie en eigenaar van Clover Valley Meat Company in Alexandria en Wrights The Butchers in Sydney, die zegt wanhopig op zoek te zijn naar mensen met de juiste kwalificaties voor zijn personeelsbestand. maar zoals hij zelf zegt, “het is geen kwestie van geld”, want hij biedt zelfs 130.000 Australische dollar per jaar (ongeveer 72.300 euro), maar ondanks meer dan 140 sollicitaties voor de functie kan hij geen geschikte mensen vinden.
De ondernemer zegt dat hij 1.100 dollar (meer dan 600 euro) per maand uitgeeft om de vacature te adverteren, maar dat hij geen geluk heeft gehad. “We hebben 140 sollicitaties ontvangen en geen enkele was uit Australië. Ze kwamen uit Bangladesh, India, Pakistan, Nigeria en Zuid-Amerika“, maar dat is niet het probleem, maar wel de lage kwalificaties voor het beroep en de problemen die de kandidaten hadden met de taal. Wright denkt dat de reden voor deze situatie is dat ”we een verlies hebben geleden van mensen die het vak in de afgelopen decennia niet hebben geleerd, en daar hebben we nu de gevolgen van”.
Een algemeen probleem
In dit verband sprak News met Daniel Hunter, uitvoerend directeur van Business NSW, die verzekerde dat het geval van Wright “geen op zichzelf staand geval” is. “We horen van ondernemers in de hele staat dat ze dezelfde vacatures twee, drie, zelfs vijf keer adverteren en nog steeds niemand vinden”, maar hoewel hij zegt dat “er geen wondermiddel voor is”, is hij van mening dat er een drieledige aanpak nodig is om het tekort aan vaardigheden aan te pakken door meer jongeren op te leiden, ouderen weer aan het werk te krijgen en gekwalificeerde immigranten aan te trekken.
Ze verwijzen naar het rapport State of Skills 2024 van Business NSW, dat een aantal opvallende gegevens aan het licht bracht. 28% van de ondervraagde werkgevers moest het afgelopen jaar vijf of meer pogingen doen om één functie te vervullen, terwijl 77% moeite had om geschikt personeel te vinden of er niet in slaagde dit te vinden, en 80% het salaris had verhoogd of de arbeidsvoorwaarden had verbeterd om meer werknemers aan te trekken. Deze maatregelen hadden echter niet veel succes en 36% had de uitbreiding van hun bedrijf uitgesteld.
Hunter is van mening dat “de gemiste kans hier de groei van bedrijven en het potentieel van ondernemingen is”, wetende dat kleine en middelgrote ondernemingen de ruggengraat van de Australische economie vormen. Daarom vindt hij dat ze moeten worden gered om de algemene financiële situatie te redden. “We kunnen het ons niet veroorloven dat ze failliet gaan door een oplosbaar personeelsprobleem. De slager die meer dan duizend dollar aan reclame heeft uitgegeven, verspilt niet alleen geld, maar verliest ook klanten. Dit is onhoudbaar. Zelfs met concurrerende lonen en royale secundaire arbeidsvoorwaarden zien bedrijven geen gekwalificeerde kandidaten, vooral in gespecialiseerde beroepen en diensten. Het is niet langer alleen een wervingsprobleem, maar een economische bedreiging.”
