Contante aankopen van een klant van luxeartikelen voor een totale waarde van miljoenen euro’s trokken de aandacht van openbare aanklagers, die zeggen dat het bedrijf dit had moeten opmerken.
Ze betaalde contant en kocht vaak. Ze gaf nooit meer dan een bepaald bedrag uit, maar volgens de autoriteiten kocht deze klant in ongeveer 18 maanden tijd voor miljoenen euro’s aan handtassen en andere luxeartikelen in Louis Vuitton-winkels in Nederland.
Nu onderzoekt het Nederlandse Openbaar Ministerie Louis Vuitton Nederland, een dochteronderneming van het Franse luxemerk, in verband met een zaak tegen de klant, een Chinese vrouw die wordt beschuldigd van het witwassen van miljoenen euro’s in een internationale intrige.
Wetshandhavers in Nederland zeggen dat verdachte koopgedragingen de Louis Vuitton-winkels op de hoogte hadden moeten brengen van onregelmatigheden en vragen zich af of het bedrijf alarm had moeten slaan. Er loopt een onderzoek naar een mogelijke overtreding van de antiwitwaswetgeving.
De zaak werpt een licht op de rol van luxegoederen in de financiële criminaliteit en op het reputatierisico voor merken waarvan de high-end klantenkring personen kan omvatten die de herkomst van hun geld willen verbergen. Hoewel luxeboetieks niet dezelfde verplichtingen hebben als banken om verdachte financiële activiteiten te melden, hebben ze wel bepaalde wettelijke verantwoordelijkheden om de autoriteiten op de hoogte te brengen van bepaalde soorten transacties.
De aanklagers beschuldigen de vrouw die centraal staat in de zaak – die volgens de Nederlandse wetgeving alleen publiekelijk is geïdentificeerd als Bei W. – van het witwassen van bijna 3 miljoen euro (3,5 miljoen dollar) tussen september 2021 en februari 2023. Twee andere verdachten die haar zouden hebben geholpen, worden ook in staat van beschuldiging gesteld.
Tijdens een voorlopige hoorzitting deze maand verklaarden de openbare aanklagers dat Bei W. grote sommen illegaal geld had ontvangen uit criminele activiteiten van een persoon die al is veroordeeld in verband met het criminele complot. Ze zou het geld hebben uitgegeven in verschillende Louis Vuitton-winkels in Nederland, waarbij ze verschillende namen en e-mailadressen gebruikte. De producten werden vervolgens naar Hongkong en China verzonden, aldus de aanklacht.
De koper gaf altijd net minder uit dan het bedrag van 10.000 euro waarboven transacties in contanten moeten worden gemeld, een werkwijze die volgens de onderzoekers bij de Louis Vuitton-winkels argwaan had moeten wekken. Ze kreeg hulp van een andere verdachte in de zaak, die bij Louis Vuitton werkte en haar waarschuwde wanneer er nieuwe artikelen binnenkwamen die binnen de prijsklasse vielen waarop haar plan was gebaseerd, aldus de onderzoekers.
Vertegenwoordigers van Louis Vuitton en Moët Hennessy Louis Vuitton, eigenaar van het merk, hebben niet gereageerd op verzoeken om commentaar.
Geldwitwassers passen contante transacties vaak aan om detectie te voorkomen door ze onder de meldingsdrempel van een rechtsgebied te houden.
In Nederland houden wetshandhavers niet alleen rekening met objectieve indicatoren van mogelijke illegale activiteiten, zoals een contante betaling van meer dan 10.000 euro, maar ook met meer subjectieve factoren die “tal van denkbare handelingen en gedragingen” omvatten die erop kunnen wijzen dat er een misdrijf wordt gepleegd, aldus de Financiële Inlichtingen Eenheid van het land. Zij verwachten van banken en bedrijven dat zij “ongebruikelijke transacties” melden, ook al liggen deze onder de financiële drempel, en dat zij over solide risicobeoordelingsmaatregelen beschikken.
De Nederlandse wetgeving is gebaseerd op de beginselen van een wereldwijde toezichthoudende instantie, de Financial Action Task Force, een intergouvernementele organisatie die in 1989 is opgericht om het witwassen van geld te bestrijden.
Deskundigen zeggen dat het plan waarbij Louis Vuitton betrokken lijkt te zijn om verschillende redenen typisch is. De deelnemers zouden gebruik hebben gemaakt van een systeem van aankopen op bestelling, bekend als “daigou”, waarbij kopers in het buitenland namens iemand in China aankopen doen. Buitenlandse producten zijn in het buitenland vaak goedkoper en in het geval van luxemerken is de kans kleiner dat er twijfels rijzen over de authenticiteit ervan.
Maar in dit geval werden de aankopen volgens de openbare aanklagers gefinancierd door iemand die geld inzamelde bij criminele organisaties en dit door gaf aan kopers om het via Louis Vuitton-winkels wit te wassen. De zaak werd voor het eerst gepubliceerd in een Nederlandse krant, Algemeen Dagblad.
Oligarchen, kleptocraten en criminelen over de hele wereld kopen al lang villa’s, jachten, auto’s, kunst en andere luxegoederen “zowel om van hun criminele winsten te genieten als om waarde uit hun land van herkomst weg te halen en veilig te stellen”, aldus James R. Richards, voormalig hoofd van het wereldwijde financiële risicobeheer bij Wells Fargo.
Vorig jaar werd wereldwijd meer dan 400 miljard dollar uitgegeven aan persoonlijke luxegoederen. Het gebruik van deze markt voor het witwassen van geld is goed gedocumenteerd, hoewel niet is gekwantificeerd om hoeveel geld het gaat. De Amerikaanse autoriteiten hebben steeds vaker alarm geslagen over Chinese witwasorganisaties.
Tijdens een hoorzitting in de Senaat vorig jaar verklaarde Ricardo Mayoral van het Ministerie van Binnenlandse Veiligheid dat deze groepen “complexe witwasplannen” gebruiken om “snel en discreet grote sommen zwart geld te verplaatsen” voor criminele organisaties. Ze zijn afhankelijk van “clandestiene bankiers” om contant geld in te zamelen en werven vaak actief medewerkers binnen bedrijven om hen te helpen.
Alex Zerden, die eerder werkzaam was bij het Bureau voor Terrorisme en Financiële Inlichtingen van het ministerie van Financiën, zei dat de internationale gemeenschap de afgelopen vijf decennia heeft gewerkt aan het aanpakken van de risico’s van witwassen, waarbij een evenwicht moest worden gevonden tussen “het verzamelen van voldoende financiële inlichtingen, het beperken van de regelgevingslast en het beschermen van de privacy van de consument”.
Maar het probleem blijft bestaan.
“Criminelen blijven zoeken naar zwakke plekken in het financiële systeem om zich bezig te houden met het witwassen van geld”, aldus Zerden. “De luxemarkt is niet immuun voor bedreigingen.”
