De nieuwe forfaitaire aftrek voor gepensioneerden zou vooral ten goede moeten komen aan de minst welgestelde huishoudens. De door de regering gekozen berekeningsmethode zou echter een groot verschil kunnen maken.
Wie profiteert er van de nieuwe forfaitaire aftrek van 2.000 euro voor gepensioneerden? Deze maatregel, die door de regering is aangekondigd voor de begroting van 2026, moet de aftrek van 10% voor beroepskosten vervangen en zou “vrijwel alle” minder welgestelde gepensioneerden ten goede kunnen komen.
Momenteel bedraagt het afgetrokken bedrag 10 % van het pensioen, met een maximum van 4.399 euro (voor inkomsten in 2024). Volgens berekeningen van het Instituut voor Publiek Beleid (IPP) zou de toepassing van de nieuwe aftrek geen gevolgen hebben voor belastingplichtigen met een jaarlijks pensioen van 20.000 euro (40.000 euro voor een koppel).
Voor wie onder deze drempel zit, zou de maatregel daarentegen wel interessant zijn. “Zij zullen een lager inkomen hebben, waardoor zij minder belasting hoeven te betalen en meer sociale uitkeringen ontvangen, terwijl het omgekeerde geldt voor fiscale huishoudens met een inkomen van meer dan 20.000 euro”, aldus het IPP.
Twee verschillende berekeningsopties
Dit zou betekenen dat 1,5 miljoen mensen (9 % van de gepensioneerden) uit de minst welvarende groepen dankzij de sociale uitkeringen zouden winnen, tegenover 1,4 miljoen verliezers (8 %) als gevolg van de belastingverhoging voor de meest welvarenden.
Eén gegeven zou echter een groot verschil kunnen maken: op dit moment is nog niet bekend of de nieuwe aftrek ook zal gelden voor de berekening van de huursubsidie, zoals dat momenteel het geval is voor gepensioneerden.
Dit punt is volgens het IPP van cruciaal belang, aangezien de maatregel “een sterk herverdelend effect zal hebben en tegelijkertijd een verbetering van het begrotingssaldo met ongeveer 550 miljoen euro mogelijk maakt”, indien “de nieuwe aftrekregeling” wordt toegepast “zowel op de berekening van de inkomstenbelasting als op die van de huursubsidie”.
Omgekeerd zou “een toepassing die alleen geldt voor de berekening van de inkomstenbelasting bijna twee keer zoveel inkomsten opleveren (ongeveer een miljard euro), met een kleiner herverdelingseffect en een grote meerderheid van verliezers bij de hervorming”.
