De belangrijkste trend is dat toiletten met een waterstraal, ook wel washlets genoemd, terrein winnen als alternatief voor traditionele methoden voor persoonlijke hygiëne.
De opkomst van slimme toiletten in luxe Europese hotels, zoals het Mayfair Hotel in Londen, het Park Hyatt Paris-Vendôme en het Marriott City West in München, illustreert een fenomeen dat tot voor kort exclusief leek voor Japan: de komst van washlets naar het Westen. Deze expansie, aangewakkerd door merken als TOTO, blijft niet beperkt tot de hotelsector.
De apparaten worden steeds vaker geïnstalleerd in particuliere woningen en openbare ruimtes, zoals luchthavens en restaurants, waar gebruikers kunnen kennismaken met de functies voordat ze overwegen om ze ook thuis aan te schaffen.
Het belangrijkste nieuws is dat toiletten met een watersproeier, bekend als washlets of slimme toiletten, terrein winnen als alternatief voor traditioneel toiletpapier, een product dat al meer dan een eeuw in een groot deel van de wereld de persoonlijke hygiëne domineert.
Hoewel de invoering ervan in het Westen nog beperkt is, wordt de trend versneld door de virale verspreiding op sociale media, bezorgdheid over het milieu en de zoektocht naar huidvriendelijkere oplossingen.
De opmars van washlets in Europese huishoudens
Washlets, een technologische evolutie van het klassieke bidet, bieden een geavanceerd alternatief. Deze slimme toiletten, die veel voorkomen in Japanse huishoudens, maken gebruik van waterstralen voor intieme reiniging en kunnen worden uitgerust met functies zoals temperatuurregeling, heteluchtdroging of een automatische deksel.
Verschillende studies en deskundigen zijn het erover eens dat water effectiever is dan toiletpapier voor het verwijderen van bacteriën en organische resten, het verminderen van het risico op irritaties en het voorkomen van infecties of dermatologische complicaties, vooral bij mensen met een gevoelige huid of medische aandoeningen.
Een studie gepubliceerd in 2022 in het Journal of Water, Sanitation and Hygiene for Development toonde aan dat het gebruik van een bidet de aanwezigheid van micro-organismen na de stoelgang aanzienlijk vermindert in vergelijking met het exclusieve gebruik van toiletpapier.
De massale invoering van deze apparaten in het Westen stuit echter op hindernissen. De prijs vormt een belangrijke barrière: groot deel van Europa kosten de basismodellen van washlets vanaf 1.200 euro, terwijl geïntegreerde toiletten uit het topsegment tussen de 3.000 en 7.000 euro kunnen kosten.
Daar komen nog de installatiekosten bij, die stopcontacten in de buurt van het toilet en in sommige gevallen aanpassingswerkzaamheden kunnen vereisen, evenals de incompatibiliteit met bepaalde modellen toiletpotten. De kracht van culturele gewoonten en de voorkeur voor toiletpapier versterken de weerstand tegen verandering.
De milieu-impact van toiletpapier is een extra argument voor washlets. De productie en verwijdering van toiletpapier dragen bij tot de ophoping van afval en kunnen problemen veroorzaken in de riolering.
Tegen deze achtergrond vormen toiletbrillen met watersproeier een duurzamer alternatief, hoewel ze in het Westen nog steeds een minderheid vormen.
Oorsprong van toiletpapier
Toiletpapier, zoals we dat vandaag de dag kennen, vindt zijn oorsprong in de Verenigde Staten in het midden van de 19e eeuw. Joseph C. Gayetty bracht het in 1857 in New York op de markt onder de naam “Gayetty Medicated Paper”. Dit product bestond uit losse vellen Manilla-hennep papier doordrenkt met aloë, aangeprezen als remedie tegen aambeien.
Op elk vel stond de naam van de uitvinder gedrukt, een detail dat een mijlpaal vormde in de geschiedenis van het huishoudelijk gebruik. De rolvorm, die tussen 1870 en 1890 populair werd, maakte toiletpapier tot de norm voor persoonlijke hygiëne.
Hoewel het in veel culturen tot de dagelijkse routine behoort, heeft het gebruik van toiletpapier belangrijke nadelen op het gebied van doeltreffendheid en duurzaamheid. De productie en latere verwijdering ervan dragen bij tot de productie van afval en kunnen complicaties veroorzaken in de riolering, vooral wanneer het wordt vermengd met niet-biologisch afbreekbare producten zoals vochtige doekjes.
