Het zat eraan komen. En het gebeurde. Het gebeurde in Kroatië, in een zeer rotsachtig gebied, waar twee bouwteams jarenlang hadden gewerkt om de twee delen van een brug met elkaar te verbinden, maar… dat is nooit gelukt.
Ze hadden tunnels gegraven in de rotswanden en stuk voor stuk stalen delen in elkaar gezet, maar de twee helften van de brug vertonen een driedimensionale verkeerde uitlijning die de ingenieurs tot wanhoop heeft gedreven en verschillende rampen in een kettingreactie heeft veroorzaakt.
De brug was niet verticaal of lateraal uitgelijnd, zelfs niet langs de hoofdas. Een drievoudige fout leek het hele project te veroordelen tot het duurste monument van Europese incompetentie op het gebied van engineering, zoals Mariolina Ravioli het omschreef. Deskundigen uit de sector schatten dat fouten van deze omvang bij minder dan 2% van de grote infrastructuurprojecten voorkomen, wat het Kroatische geval tot iets uitzonderlijks maakt.
En hoe was dit mogelijk? Ten eerste de vertragingen. Als je meer dan tien jaar nodig hebt om een brug te bouwen, gaan alle materialen zich onvoorspelbaar gedragen. Staal vervormt door temperatuurschommelingen, metingen worden onnauwkeurig door slijtage van de instrumenten en wat aanvankelijk microscopische fouten in de berekeningen waren, worden onoverkomelijke uitlijningsfouten.
Bovendien werd de situatie nog verergerd door een gebrek aan financiering: het geld raakte op, de werkzaamheden werden stilgelegd, de constructies bleven maandenlang blootgesteld aan de elementen en toen de werkzaamheden eindelijk werden hervat, was alles veranderd.
Een chirurgische oplossing
In plaats van de handdoek in de ring te gooien en de miljoenen euro’s die het project heeft gekost, te schrijven af als verloren, hebben de Kroaten gekozen voor hydraulische vijzels die enorme massa’s met millimeterprecisie kunnen verplaatsen.
De gebruikte techniek bestond uit het installeren van een reeks gesynchroniseerde hydraulische krikken, die elk een gecontroleerde kracht op specifieke delen van de brug konden uitoefenen. Door middel van geleidelijke en voortdurend gecontroleerde bewegingen werden de twee helften letterlijk “gemasseerd” totdat ze perfect op elkaar waren uitgelijnd.
